wczasy, wakacje, urlop
01 November 2011r.

Siecino to miejscowość na Pojezierzu Drawskim w strefie chronionego krajobrazu, położona w pasie moren czołowych nad rynnowym jeziorem Siecino (pow. 730 ha, największa głębokość 44,2 m) przy trasie Złocieniec — Połczyn Zdrój. Jezioro Siecino jest jednym z głębszych akwenów śródlądowych na Pomorzu. Zachodnie brzegi jeziora są podmokłe i częściowo zalesione. W południowej jego części znajdują się dwie duże wyspy o klifowych brzegach: Ostrów (30 ha) i Kępa (18 ha). Większa z nich połączona jest z brzegiem zadrzewioną groblą. Zarówno na wyspach jak i południowych brzegach jeziora, są bardzo dobre warunki do kąpieli i biwakowania. Na jeziorze istnieje możliwość uprawiania sportów wodnych. Tereny przybrzeżne są zagospodarowane przez ośrodki wczasowe. Obszary nadjeziorne znajdują się w strefie ciszy obowiązującej w godz. 22.00—7.00.
12 November 2011r.

Sianów to miasto położone w odległości 9 km na płn.-wsch. od Koszalina, przy trasie Szczecin — Gdańsk, na krawędzi pradoliny rzeki Unieść. Przez miejscowość przechodzi szlak "Wybrzeża". Na płd.-zach. od miasta rozciąga się porośnięte lasem wzniesienie moreny czołowej (Góra-Chełmska — 137 m n.p.m.). Rzeka Unieść o długości 26 km i stosunkowo dużym spadku wpada do jeziora Jamno.
12 November 2011r.

Sępolno Wielkie to miejscowość w odległości 7 km na płn.-zach. od Białego Boru, w zalesionej strefie pagórków moreny czołowej. We wsi znajduje się park z ciekawymi okazami drzew, zaś w okolicy malownicze, dosyć duże jezioro Bobięciń-skie i kilka mniejszych. W sąsiedztwie pobliskiej wsi Sępólno Małe, w odległości około 2 km od szosy Bobolice — Biały Bór, jest rezerwat wodno-florystyczny lobeliowego "Jeziora Piekiełko" o pow. około 10 ha.
16 August 2011r.

Na Starym Mieście. Opuściwszy Bazylikę św. Mikołaja przechodzimy koło Hali Targowej, znajdującej się na obszernym placu, który od zarania istnienia Gdańska był miejscem wymiany handlowej przybywających z różnych krajów kupców oraz miejscowej ludności. Ulica Pańska, a następnie Podmłyńska prowadzi nas do południowo-wschód-niego narożnika kościoła św. Katarzyny. Widok stąd należy do najciekawszych w Gdańsku. Patrząc na południe mamy przed sobą stary, robotniczy domek z dawnych wieków. Za nim widoczne dwie barokowe szczytnice z XVII wieku. Nieco na lewo trójdzielna fasada renesansowego Domu Kaznodziei, dzieło Antoniego Obbergena.
16 August 2011r.

Bazylika ś w. Mikołaja. Skręciwszy z Piwnej w prawo dochodzimy po przecięciu ulic św. Ducha i Szerokiej do jednego z najstarszych kościołów Gdańska, Bazyliki św. Mikołaja. Najdawniejsza jej część, prawdopodobnie z początku XIII wieku, była kościołem rybaków i żeglarzy do czasu oddania jej przez księcia Świętopełka przybyłym z Krakowa w 1227 r. dominikanom. Ta część, stanowiąca obecnie zakrystię, nosi do dziś znamiona średniowiecznej obronności w postaci ciężkiej, kwadratowej wieży i pasa blanków, wieńczących północno-wschodni narożnik ściany.
16 August 2011r.

Dom Schlutera. U wylotu ulicy Piwnej na Tkacką stoi między dwoma nowszymi kamieniczkami patrycjuszowski dom z 1640 r. Zbudował go Andrzej Schliiter Starszy, ojciec sławnego rzeźbiarza. Fasadę tego domu odnowioną w 1950 r. należy uważać za jeden z najlepszych wzorów przyozdobienia fasady barokowego domu gdańskiego.
16 August 2011r.

Zbrojownia. Opuściwszy otoczenie kościoła N.M. Panny udajemy się na odbudowaną już prawie (w 1951—1952 r.) ul. Piwną, posiadającą najbardziej monumentalne zamknięcie ze wszystkich ulic Gdańska. Tworzy je od wschodu ustawiona nieco z boku wieża Mariacka, a z przeciwnej strony jedna z najwspanialszych w północno-wschodniej Europie renesansowych budowli. Jest nią słynna Zbrojownia gdańska, używana jako skład sprzętu wojennego od chwili powstania, tj. od 1605 roku do początku XIX wieku.