Wczasy

Słowiński Park Narodowy - Szlak spacerowy

13 August 2011r.

Szlak spacerowy: Łeba — Rąbka — Łącka Góra — plaża — Łeba, zn. zielone, ok. 20 km Wspaniały spacer zapoznający z różnymi formacjami roślinnymi i ich siedliskami w różnych mikroklimatach (bór sosnowy, las liściasty, polana, wydma, plaża). Spacer rozpoczynamy od dworca PKP w Łebie, równolegle ze szlakiem czerwonym. Na odcinku ok. 10 km idziemy zgodnie z opisem trasy 1. Za rogatką w Rąbce (2,5 km) można skręcić czarnym szlakiem łącznikowym w kierunku brzegu morza, do szlaku zielonego biegnącego z powrotem do Łeby. Idąc przez rezerwat ścisły "Mierzeja" docieramy do placówki Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, mieszczącej się w budynkach dawnej wyrzutni rakietowej (5,5 km), skąd w kierunku brzegu morza biegnie kolejny czarny szlak łącznikowy, do szlaku zielonego prowadzącego na wsch. z powrotem do Łeby — ok. 8 km. Docieramy na Łącką Górę (9 km), z której szlaki czerwony i zielony wiodą na plażę nadmorską (10 km), gdzie się rozchodzą: czerwony biegnie na zach. do Czołpina (trasa 1), zielony zaś, którym dalej wiedzie nasza trasa, na zach., z powrotem do Łeby. Szerokość plaży jest tu zmienna, ponieważ wiatry i fale morskie przemieszczając piasek mogą wdzierać się w głąb lądu. Naturalnym umocnieniem wydm są pionierskie trawy nadmorskie. Najbardziej pionierską rośliną na wydmie jest rosnąca kępkowo trawa piaskownica zwyczajna. Rozpoznać ją można po wąskich, rurkowato zwiniętych, szarozielonych liściach i długich do 15 cm walcowatych kłosach. Wąskie, elastyczne pędy i liście sprawiają, że piasek niesiony przez wiatr osadza się za kępką trawy, a powiększające się wzniesienie stanowi początek wydmy. Przysypywana piaskiem kępka trawy wykazuje właściwości szybkiego wydłużania liści i pędów oraz tworzenia licznych rozgałęzień zanurzonych w piasku, wyrastających ponad jego powierzchnię. Ten proces szybkiego rozrastania się rośliny do długości niekiedy kilku metrów sprzyja utrwalaniu wydmy i powiększaniu jej powierzchni. Tworzą się wówczas równoległe do wybrzeża pasma, zwane wydmami przednimi. Piaskownica zwyczajna jest przystosowana do trudnych warunków ekologicznych dzięki wytworzeniu silnych i odpornych na rozrywanie kłączy, szybkiemu i łatwemu ukorzenianiu ich w przypadku od-sypania, zmniejszeniu utraty wody przez rurkowate zwinięcie liści, ostre kolczyste ich zakończenie, wytworzenie wokół młodej łodygi i nasady liści pochwy z suchych liści chroniących przed zetknięciem z gorącym podłożem. Jest to roślina związana głównie z piaskami nadmorskimi. Drugim gatunkiem traw utrwalających wydmy jest wydmuchrzyca piaskowa o okazałych i pojedynczo rozmieszczonych pędach. Kłącza wydmuchrzycy piaskowej gęstą siecią przerastają zatrzymane piaski, utrwalając je jeszcze bardziej niż piaskownica zwyczajna. Liście wydmuchrzycy o niebieskozielonej barwie również mają zdolność do zwijania się w rurkę; blaszka liściowa jest szeroka. Roślina charakteryzuje się niezwykle szybkim wzrostem i zdolnością wytwarzania kłączy tuż pod powierzchnią piasku. Obydwie trawy wykorzystywane są przez człowieka do utrwalania ruchomych piasków zarówno w warunkach nadmorskich, jak i wydm śródlądowych. Przy brzegu morza szlak czerwony skręca na zach., zielony zaś kieruje się na wsch., z powrotem do Łeby. Plaża od strony lądu zamknięta jest pasmem wydm. Z lewej roztacza się piękny widok na otwarte morze. W drodze powrotnej do Łeby mijamy plażę strzeżoną — jest to znak, że zbliżamy się do miasta. Wychodzimy na drogę obok ośrodka turystycznego PTTK. Skręcając przed ogrodzeniem ośrodka w lewo i idąc wzdłuż niego można dojść do sterczącego z piasku zrębu murów dawnego kościoła św. Mikołaja, zasypanego przed laty przez wydmę ruchomą. Docieramy do centrum Łeby (20 km).