Wczasy

USTKA — JAROSŁAWIEC — DARŁOWO

19 April 2013r.

USTKA — JAROSŁAWIEC — DARŁOWO Z Ustki szlak odchodzi lekkim łukiem od linii brzegowej, obchodząc od południa jezioro Wicko, by w Jarosławcu wejść znowu na krótko na plażę. Początkowy odcinek szlaku z Ustki do wsi Zaleskie (11,5 km) przebyć można autobusem PKS, Opuszczając Ustkę przechodzimy obok dworca kolejowego przez most i idziemy szosą do Duninowa (69,5 km). Dunin owo jest wioską, wzmiankowaną w dokumentach po raz pierwszy w 1493 roku. Kościół otoczony starymi lipami pochodzi z XV wieku. W przedsionku znajduje się bardzo ciekawa płyta nagrobkowa, a nad nią drewniany kartusz z dwoma herbami oraz dwie skrzyżowane kopie rycerskie. We wsi jest przystanek autobusowy PKS (połączenie z Ustką i Słupskiem) oraz sklep gromadzki GS. Idąc dalej szosą wśród uprawnych pól i pachnących łąk, dochodzimy do wsi Zaleskie (74 km). Urzekający kościółek pochodzi z XVIII stulecia. Na wieży widnieje rok 1754. Przy wejściu do kościoła stoi żeliwny krzyż, którego napis głosi, że spoczywają tu prochy mieszkańców wsi począwszy od 1325 do 1853 roku. Autobusy PKS łączą wieś z Ustką i Słupskiem. Jest tu również sklep gromadzki GS i Wiejski Ośrodek Zdrowia. Ze wsi idziemy szosą na zachód, mijamy wsie Złakowo (76,5 km), Królewo (81,5 km) i Korlino (84.5 km). Na końcu wsi Korlino, za szkołą, skręcamy na prawo na północ i drogą polną dochodzimy do dużej wsi Łącko (86,5 km). Centralnym punktem wsi Łącko jest piękny kościół z oryginalnie osadzonym na wieży dachem, który kryty jest gontem, przypominającym jakby rybią łuskę. Kościół ten pochodzi z XVI stulecia. Jego fundamenty wykonane są z kamienia polnego, natomiast ściany z cegły oraz z kamieni wystających, nieco poza lico muru. Wśród drzew otaczających kościół jest kilka bardzo starych lip, uznanych za pomniki przyrody i będących tym samym pod ścisłą ochroną. Z Łącka wychodzimy drogą na północ, która za wsią przybiera kierunek północno-zachodni, przebiegając w odl. ok. 400 m od jeziora Wicko. Mijamy wieś Jezierzany (89 km) i wchodzimy na szosę, prowadzącą dalej do Jarosławca (92,5 km). Przed wsią Jarosławiec trafiamy na latarnię morską. Budowę latarni morskiej w Jarosławcu rozpoczęto w 1829 roku. Żelazną lampę wykonał jeden z koszalińskich mistrzów kowalskich nazwiskiem Winneg. Przy pomocy mechanizmów zegarowych i ciężarków robiła ona jeden obrót w ciągu sześciu minut, świecąc w trzech grupach po 75 sekund. Okazało się jednak, że latarnia była za niska, gdyż z północnego zachodu światło zasłaniały dachy wsi, z zachodu zaś wysoki las świerkowy. Mieszkańcy wsi nie chcieli się zgodzić na wycięcie lasu, gdyż obawiali się zapiasz-czenia pól uprawnych. Na podwyższenie latarni niie zgadzali się natomiast architekci, gdyż mury były za słabe. W 1835 roku podjęto budowę drugiej wieży, już wyższej, przeznaczając pierwszą na mieszkanie dla latarnika. W trzy lata później zapłonęła nowa latarnia. Lampa była stara. Płonęło w niej 15 lamp z parabolicznymi reflektorami podsycanych olejem rzepakowym, w grupach po pięć. Latarnia, która obecnie udostępniona jest zwiedzającym, wybudowana została w 1900 roku. Pierwotnie zainstalowane tam było światło gazowe. W mechanizmie latarni oglądać można jeszcze dzisiaj urządzenie do przerywania i zapalania płomienia, a u stóp latarni znajduje się loszek, w którym przechowywano butle ze sprężonym gazem. Obecnie, potężna żarówka o mocy 2000 Watt wysyła swoje światło na odległość 19,5 mil morskich, tj. około 36 kilometrów. Charakterystyka: światło błyskowe po dwa w grupie. Jarosławiec jest ruchliwą miejscowością kąpieliskową z piękną plażą o stromym brzegu klifowym i uroczym lesie. We wsi iest sklep spożywczy, gospoda, jadłodajnia, kioski i poczta. Linia autobusowa PKS łączy wieś z miastem powiatowym Sławno (1 godz. 20 min.), leżącym na głównej linii kolejowej Gdańsk —Szczecin. Z Jarosławca wychodzimy drogą wiodącą na południowy zachód. Po około 25 minutach marszu dochodzimy do drogowskazu, który wskazuje, że idąc w lewo dojdziemy do Rusinowa (96,5 km), odległego z tego miejsca o 2 kilometry. Droga jest brukowana. W Rusinowie znajduje się mało ciekawy, neogotycki kościół z 1873 i oku. Na miejscu sklep spożywczy GS. Ze wsi idziemy szosą w kierunku południowo-zachodnim. Po ominięciu na szosie kamienia przydrożnego oznaczonego kilometrem 4,6, tj. po 10 minutach marszu, licząc od wiatraka, który pozostawiamy po lewej ręce, skręcamy na prawo na polną drogę. Po przejściu prosto około 600 metrów, droga lekkim łukiem skręca w prawo. Dochodzimy do jeziora Kopań. Idziemy dalej prosto wschodnim brzegiem jeziora. W połowie jeziora mijamy po lewej stronie wieś Palczewice (102,0 km). Idziemy dalej brzegiem jeziora. Za wsią droga skręca na południe, odchodząc od jeziora. Na rozstaju dróg idziemy w prawo, w kierunku na zachód. Dalej na rozwidleniu maszerujemy prosto i dochodzimy do wsi Kopań (105,0 km). Główną drogą we wsi idziemy na północ i tuż przed jeziorem Kopań skręcamy w lewo. Po przejściu 400 metrów dochodzimy do niewielkiego wzniesienia. Jest to wczesnośredniowieczne słowiańskie grodzisko wyżynne, porośnięte krzewami i trawami. Wysokość nasypu wynosi 4 m, średnica wzgórza 17 metrów. Ze znalezionych tu skorup naczyń glinianych można wnosić, że grodzisko pochodzi z X—-XI wieku. Obok grodziska znajdowała się osada. Wędrując w dalszym ciągu na południowy zachód dochodzimy do Darłówka (109,5 km), będącego odległym o 3 km przedmieściem Darłowa.

wczasy, Pomorze, USTKA, Jarosławiec, Darłowo, spacery, wycieczki, lato, Morze, wakacje