wczasy, wakacje, urlop
16 August 2011r.
Bazylika ś w. Mikołaja. Skręciwszy z Piwnej w prawo dochodzimy po przecięciu ulic św. Ducha i Szerokiej do jednego z najstarszych kościołów Gdańska, Bazyliki św. Mikołaja. Najdawniejsza jej część, prawdopodobnie z początku XIII wieku, była kościołem rybaków i żeglarzy do czasu oddania jej przez księcia Świętopełka przybyłym z Krakowa w 1227 r. dominikanom. Ta część, stanowiąca obecnie zakrystię, nosi do dziś znamiona średniowiecznej obronności w postaci ciężkiej, kwadratowej wieży i pasa blanków, wieńczących północno-wschodni narożnik ściany. Widok zewnętrzny sprawia surowe wrażenie, zmienia się on jednak po wejściu do wnętrza świątyni. Oczom ukazuje się jasna, trzynawowa, przykryta gwiaździstym sklepieniem hala, wsparta na potężnych ośmiobocznych filarach, do których przylegają dwa szeregi XVII i XVIII-wiecznych, barokowych i rokokowych ołtarzy. W głównej nawie zasługuje na uwagę kuty ręcznie wielkich rozmiarów świecznik z brązu. W tęczy olbrzymia postać Chrystusa z 1520 roku. Okazały wielkością, bogactwem rzeźby i złoceń późnorenesansowy wielki ołtarz z obrazem szkoły Hermana Hahna i z rzeźbionymi postaciami polskich świętych pochodzi z początku XVII wieku. Najcenniejszym skarbem świątyni są nadzwyczaj misternie rzeźbione, z pierwszej połowy XVIII w. pochodzące zaplecza nad późnogotyckimi stallami, ustawionymi przy bocznych ścianach prezbiterium. Do wyróżniających się artyzmem wykonania zabytków należy również ładna empora organowa z XVIII wieku i misternie rzeźbiona chrzcielnica z 1732 roku.